So ‘n paar jaar gelede word ek en my man albei ernstig siek – voedselvergifting. Ek was gedehidreer en moes dringend by ‘n hospitaal uitkom. Omdat my man self ook siek was, het my broer ons hospitaal toe gery. Op pad sê hy: “Madeleine, ek weet dit voel vir jou asof jy gaan doodgaan, maar jy sal nie, hoor?” In my toestand, het ek  hom heel waarskynlik nie eens geantwoord nie en hy het seker gedink ek hoor hom nie.

Dit was egter daardie woorde wat my deurgetrek het. Terwyl ek daar in die hospitaal op ‘n drip gelê het, het ek die hele tyd vir myself gesê: “Ek sal nie doodgaan nie.”

Hy het nooit besef hoe baie daardie woorde vir my beteken het nie. Woorde waarop ek  moontlik nie eens gereageer het nie.

Hoeveel keer het jy al vir iemand geglimlag wat nie terug glimlag nie? Of ‘n kompliment gegee wat nie erken word nie. Miskien het dit gelyk asof jou raad op dowe ore val en jou bemoedigende woorde geen impak maak nie. Die waarheid is, jy sal dalk nooit weet watter groot verskil dit in daardie persoon se lewe gemaak het nie.

Die einste broer van my getuig hoedat ‘n verpleegster se stelling, dat hulle oor ‘n paar dae beter gaan voel, hom bemoedig het toe hy en sy vrou albei deur ‘Die Virus’ platgetrek is.  Elke keer wanneer hy sleg gevoel  het, het hy net homself herinner daaraan dat die verpleegster gesê het hy gaan oor ‘n paar dae weer beter voel.

Ons lees in Spreuke 18:21 dat die tong mag het oor lewe en dood.

Het jy al daaroor gedink dat jou optrede direk of indirek die verskil tussen lewe en dood vir iemand kan beteken?

Soms voel dit wat jy doen klein en onbelangrik, maar dit is juis waarom Jesus hierdie gelykenis vertel het:

‘Hy het ook gesê: “Hoe sal ons die koninkryk van God voorstel, of met watter gelykenis sal ons dit uitbeeld? Dit is soos ‘n mosterdsaadjie. Wanneer dit in die land geplant word, is dit die kleinste van al die soorte saad daar in die land. Maar as dit eenmaal geplant is, kom dit op en word dit groter as al die tuinplante. Dit kry sulke groot takke dat die voëls in sy skaduwee kom nes maak.” ‘

MARKUS 4:30-32

So moenie ophou om daardie saadjies te plant nie. Wie ook al daardie mosterdsaadjie in die land geplant het, sou dalk nooit in sy leeftyd gesien het hoedat dit ‘n groot boom word nie. Net so sal jy dalk nooit sien hoedat die saadjies wat jy vir God se koninkryk plant vrug dra nie. Moenie dat dit jou ontmoedig nie.

Ek dink aan Jesus se opdragte om lief te hê, te dien en te vergewe waarvan ons lees in die Evangelies. Ook aan Paulus se riglyne vir ‘n Christelike lewe in Rom. 12:9-21 en Ef. 4:25-31. Wanneer ons hierdie riglyne volg, sal ons optrede outomaties lig en sout vir die wêreld wees.

Glimlag vir die nors tannie wat by jou verbystap. Antwoord die ongeskikte winkelklerk vriendelik. Praat die kollega wat die heeldag loop en kla moed in. Komplimenteer die klasmaat wat met almal skoorsoek…

Jy weet nooit of jou optrede dalk net die saadjie van lewe is wat in daardie persoon se hart gaan wortelskiet nie.