Job wou antwoorde hê. Hy wou weet waarom hy so swaar moes kry terwyl hy nog altyd net goed en reg voor God gelewe het. Sy drie vriende het beweer dat God besig was om hom te straf, maar Job het vol gehou dat hy sonder sonde was en nie verdien het om gestraf te word nie.
Hy wou weet waarom God hom so onregverdig laat ly.
Klink nogal bekend…
Miskien het Job vergeet, of dalk nooit werklik besef, hoe onbeskryflik groot en heilig God is nie.
Nadat Elihu geduldig na Job se drie ouer vriende gesit en luister het, het hy Job juis daaraan herinner:
Ek sê vir jou: Hierin is jy verkeerd; God is meer as die mens. Waarom beskuldig jy vir God? Hy hoef nie vir jou rekenskap te gee van sy dade nie.
JOB 33:12-13
Vanaf Job 38 af bevestig God hierdie woorde van Elihu, deur Job uit te daag om sy grootheid en almag te probeer begryp.
Die Here het verder vir Job gesê: “Wil jy ‘n saak maak teen die Almagtige en Hom bestraf? Wil jy vir God teregwys? Antwoord Hom dan!”
JOB 39:34-35
Wie wil aan Mý eise stel dat Ek iets aan hom verskuldig is? Alles onder die hemel behoort aan My.
JOB 41:2
Op die ou einde erken Job: “Nou weet ek dat U tot alles in staat is en dat U kan uitvoer wat U besluit.” (Job 42:2)
Ek dink die les wat geleer kan word uit die boek van Job, is dat God niemand van ons ’n verduideliking skuldig is nie. Hy is God.
Hy is onder geen verpligting om Homself aan ons te verduidelik nie, en tog, uit sy groot genade, doen Hy dit soms.
Hierdie groot God word een van ons. Hy word die nederigste onder ons. Hy, die Heilige, word sonde en dra die nagevolge daarvan sodat ons dit nie hoef te dra nie.
Maar beter nog, Hy oorwin dit deur uit die dood op te staan.
Alles vir ons. Alles sodat ons ’n verhouding met Hom kan hê. Die ewige lewe saam met Hom – die groot, almagtige God.
En al wat Hy van ons vra is om dit vir ander mense te gaan vertel.
Daardie laaste woorde voor Jesus se hemelvaart was nie sommer maar net so ’n by-the-way, as-julle-so-voel, dit-sou-nogal-nice-gewees-het-as-julle-kon tipe van versoek nie.
Dit is die minste wat ons kan doen in ruil vir wat die Almagtige vir ons gedoen het.
6 reaksies op “Dis die minste”
-
-
Hallo Madeleine, ek het onlangs op jou blog afgekom. Hierdie stuk is pragtig, en die image skitterend. Gee jy om as ons hom gebruik. My man is ook in die bediening, en die verkondig lê swaar op ons harte, om mense in beweging te kry om te vertel. Was vir 6 jaar sendelinge in Mosambiek. Hoor graag van jou.
-
Madeleine Venter 
Laat ‘n boodskap