#Sykind – Madeleine Venter

Moenie net sink nie

Dis makliker om op te gee.

Gaan lê is minder moeite as bly staan.

Om verbitterd te wees kom meer natuurlik as om te vergewe.

Hoe sterker die maalkolk is, hoe minder krag het jy om te bly spartel. Te bly staan. Te vergewe.

En dan gee jy op.

Ek glo persoonlik dat dit een van die duiwel se grootste wapens teen ’n mens is – om jou so mismoedig en moeg te maak dat jy uittree. Gaan lê. Heeltemal opgee.

As golf na golf oor jou breek. As elke probeerslag ’n terugslag is. As elke keer wat jy hoop uitloop op teleurstelling. Dis wanneer dit baie makliker is om op te hou spartel en te sink.

Dis maklik om op te gee. Enige iemand kan dit doen. Maar jy is nie sommer enige iemand nie.

Jy het ’n God na wie jy kan uitroep.

‘Red my, o God, want die water het tot by my keel gekom. Ek het weggesak in diep modder waarin ek nie kan staan nie. Ek het in diep waters beland waarin die stroom my meegesleur het… Red my uit die modder, dat ek nie wegsak nie, laat my wegkom van my vyande af, weg uit die diep waters. Moenie dat die stroom my meesleur en die diep water my insluk nie, en moenie dat hierdie put toegaan bokant my nie. Antwoord my, Here, in u wonderlike liefde, verhoor my in u groot barmhartigheid! ‘
PSALMS 69:2-3,15-17

Hy sal sy hand uitsteek en jou red. Jou uit die modder uittrek. Hy sal nie die put bokant jou laat toemaak nie. Hy sal jou uitlig, jou op ’n rots neersit, en op vaste grond laat loop.

‘Ek het gesmag na die hulp van die Here. Hy het na my toe afgebuig en my hulpgeroep gehoor. Hy het my uitgetrek uit die put van die dood, uit die slymerige modder, my op ‘n rots laat staan en my weer op vaste grond laat loop. Hy het my ‘n nuwe lied in die mond gelê, ‘n loflied vir ons God. Baie sal daarvan hoor en Hom die eer toebring, hulle sal op die Here vertrou! ‘
PSALMS 40:2-4

Jy is tot alles in staat deur Christus wat jou krag gee.

Moenie opgee nie.

Hierdie tempel

‘Of besef julle nie dat julle liggaam ‘n tempel van die Heilige Gees is nie? Julle het die Heilige Gees, wat in julle woon, van God ontvang, en julle behoort nie aan julleself nie: julle is gekoop, en die prys is betaal. Julle moet God dus in julle liggaam verheerlik.’
1 KORINTIËRS 6:19-20

Hierdie is een van daardie gedeeltes in die Bybel wat ’n mens so baie hoor, dat jy dit eintlik nie meer hoor nie.

Dit het egter onlangs vir my nuwe betekenis gekry toe ek in 2 Kronieke gaan lees oor Salomo se tempel.

Salomo het pas die tempel wat hy laat bou het aan God gewy en ’n kragtige gebed tot God gerig. ‘Toe Salomo klaar gebid het, het daar vuur uit die hemel gekom en die brandoffers en ander diereoffers verteer, en die magtige teenwoordigheid van die Here het die tempel gevul. ‘ 2 Kron. 7:1.

En toe antwoord Hy Salomo in ’n droom met hierdie woorde:

‘Ek sal hierdie plek nou onder my sorg neem en ontvanklik wees vir elke gebed hiervandaan. En nou kies Ek en heilig Ek hierdie tempel sodat my Naam altyd daar sal wees, en dit altyd my sorg en my liefde sal geniet. ‘
2 KRONIEKE 7:15-16

Is dit nie wonderlik nie?

Net so, het God ons ook gekies, vir Homself afgesonder, en sy Naam vir ons gegee (Ef. 1:4; 2 Kor. 1:21-22; Joh. 15:16; Kol. 3:17).

Hy sorg vir ons en luister na ons gebede (Mat. 6:26; Jak. 5:16; Mat. 21:22; Mark. 11:24).

En ons weet dat ons altyd verseker kan wees van sy liefde vir ons (Rom. 8:38-39).

Maar vir my, is die wonderlikste gedagte, dat die Heilige Gees God se magtige teenwoordigheid is wat ons vul – net soos wat Hy die tempel destyds gevul het!

Ek wil myself sien soos wat God my sien. Hy het my gekoop en die prys is betaal. Ek is sy kosbare tempel.

Mag hierdie tempel altyd ’n plek van aanbidding wees.

Niks

Sy Woord kon mens word en onder ons kom woon – dieselfde Woord wat in die begin daar was. By God. Self God. Waardeur alles tot stand gekom het. Die lewe. Die Lig. Daardie Woord.